Maandag 21 januari Santiago de Chili

Samen met Caspar wat bekomen van alle DAKAR drukte, en tegen de avond vertrok hij weer richting Santiago Airport om met al zijn maten naar huis te vliegen.

Daar zou Jody hem samen met de kindjes als verassing ophalen, dat beloofde dus een heerlijk weerzien!!

Toen Caspar vertrokken was viel er voor ons een stilte...... wat zou de rest van de reis ons brengen?? En zouden ze in Arequipa Ad zijn motor weer aan de praat krijgen????

Dinsdag 22 januari Arequipa / Peru

Om 12 uur vertrokken voor een vlucht via Lima naar Arequipa, mét de onderdelen voor Ad zijn motor.

Woensdag 23 januari Arequipa

Nadat Ad de onderdelen had afgegeven kreeg hij te horen dat de klus niet in 1 dag konden klaren, dus maar weer een dagje Arequipa bijgeboekt!! Ja, alles gaat op de Peruaanse relaxte manier.

Maar in het hostel van Lars (van Perumotors) La Gruta was het als een thuiskomen, heel knus, buiten de drukte van het centrum, en hele aardige behulpzame mensen, dus goed toeven voor ons.

Donderdag 24 januari Arequipa

Deze dag hebben we sinds weken HEERLIJK motor gereden, al was het dan niet met Ad zijn eigen motor.

Hij leende een BMW van Lars en we hebben een prachtige tocht gemaakt naar de kust.

Tegen de avond ging Ad weer langs de garage om te kijken hoever ze waren met de reparatie, hij bleef heel lang weg, dus ik had goede hoop dat ie met motor terug zou komen, en na lang wachten hoorde ik het vertrouwde plofgeluid van zijn Harley. EINDELIJK!!!

We waren zo blij met het idee de volgende dag weer onze eigen motoren te kunnen starten om aan ons tweede gedeelte, want zo zien wij het, van de reis te beginnen.

En om dit te vieren zijn we ‘s avonds de stad in gegaan, en stuiten op een heel klein binnenplaatsje waar 5 jongens van een jaar of 16,17 muziek maakten. We hebben zo genoten,  van muziek van Santana, ToTo, Guns and Roses etc....het leek wel een privé concert, we hebben zelden zo’n talentjes gezien, echt super!!

Vrijdag 25 januari Arica/ Chili klok 2 uur vooruit 4 uur vroeger dan in NL

Na afscheid te hebben genomen van Lars en zijn vrouw konden we vertrekken voor een 6/7 uur durende rit naar Arica, net over de grens van Chili. Tot 1880 was Arica Peruaans grondgebied.

Bij de grens is het wel lachen, want die hele papierwinkel die je moet doorlopen om over de grens te kunnen met je eigen motor is ronduit komisch. Bij het eerste kantoortje vul je van alles in (in 2-voud) waarna je bij de volgende loketten stempels moet laten zetten, om vervolgens als je de grens over gaat de papieren weer in te leveren.

Waar láten ze die rommel toch? Er moeten toch pakhuizen vol papier over de wereld verspreid zijn met al die papier-onzin?

Maar ons goede humeur werd daardoor echt niet aangetast, we hadden zoiets van: Blij dat ik Rij.....

Tot onze verassing vonden we een hostel OP het strand, dus onze dag kon niet meer stuk.

Zaterdag 26 januari Iquique

‘s Morgens weer met nieuwe energie op de motor om richting Iquique te gaan rijden, maar zonder eerst te informeren of er langs dit traject tankstations zijn....... we leren het werkelijk nooooooiiiiit !

Chili is een land van 5000km lang met maar met ± het zelfde aantal inwoners dan in NL, dus kun je wel nagaan dat de steden hier heel ver uit mekaar liggen. Iquique ligt ruim 300 km ten zuiden van Arica, en pas op 250 km was het eerste tankstation......

Wij reden aan zonder eerst te tanken er stond immers pas 69 km op de teller!?! Tot we na 3 kwartier rijden aan een automobilist vroegen waar het eerst tankstation was, te ver voor dus rechtsomkeer, terug naar Arica om vol te tanken en nog een extra reserve kannetje van 4 ltr vol te tanken.

Mijn motor haalt niet meer dan ruim 200km, dus met die 4 ltr extra zou ik het moeten halen.

Ad zijn tank is iets groter en haalt de 275 km wel en met de 4 ltr die hij extra bij heeft komen we een heel end, maar toch moeten we nog meer reserve mee gaan nemen voor de komende ritten waarbij we de Andes in gaan.

We reden door prachtige valleien, waar we ons ook steeds realiseerden dat de Dakar-mannen daar hebben gereden over enorme zandbergen, zo stijl dat je bijna misselijk van wordt van de gedachte dat ze daar omhoog en omlaag hebben moeten rijden.

Ook kregen we een lichte zandstorm met heel veel wind te verduren wat heel vermoeiend rijden is.

Tot overmaat begon mijn motor steeds te stotteren, sloeg dan af en na minder dan een minuutje kon ik hem gewoon weer starten en verder rijden.

Eerst dacht ik nog dat vuile benzine de boosdoener was, of dat de tank vacuum zoog, maar ik had mijn tank helemaal leeg gereden toen we verkeerde benzine hadden getankt, en als ik de dop losdraaide zodat er lucht bijkwam was er ook geen verbetering. Het rijdt niet fijn als je motor niet lekker loopt!

Maar zonder verdere tegenslag zijn we toch heelhuids in Iquique aangekomen, wat een enorme grote stad blijkt te zijn van 2262km2 en ruim 181.000 inwoners.

Hier was in 1907 een bloedbad in de school van Santa Maria, waarbij 2200 stakende salpetermijnwerkers en hun familie afgeslacht werden door het leger.

De kuststad heeft een wervelend strandgebeuren waarbij je ogen te kort komt met als die vrolijke, relaxte mensen.

De oceaan heeft hier enorme golven, waardoor het een belevenis is voor de mensen daar in te rond te springen.

Wel is de zee hier veel dieper dan bijv de Noordzee waar geulen moeten worden gegraven zodat de oceaan schepen daar kunnen varen.

Hier varen de grote containerschepen in de zeer diepe oceaan vlakbij de kust, wat wel interessant is om te zien.

Leuk om te zien hoe actief de mensen zijn, de meest staan op het strand ipv te liggen en overal zie je mensen sporten, en acrobatische toeren uithalen. Ook hebben we genoten van hoge kwaliteit straat toneel waarbij aan publiek geen gebrek was, het mooie was dat niemand wegliep toen er met de pet werd rondgegaan........

‘s Avonds nog even een mailtje gestuurd naar mijn broer Kees, om te vragen wat het mankement zou kunnen zijn, en hij zei dat we de luchtfilter schoon moesten maken. Met al dat zand en stof moet dat af en toe, gelukkig hebben we support op afstand!!

Zondag 27 januari Iquique

Vandaag een verplichte rustdag!?! Wat is het geval? Ad wil de deksel van de luchtfilter losschroeven, en die schroef zat zo vast dat de torex afbrak en met geen mogelijkheid er uit te krijgen was. Het halve hotel personeel was er mee gemoeid, en kwamen aandragen met pincet, spelden, magneet etc. Maar het blijkt dat het moet worden uitgeboord in een garage en die werken op zondag niet pfffft. Zíjn we eindelijk aan het rijden hebben we dát weer.

Maar er zijn slechtere plaatsen om te stranden niewaar? Dus niemand hoort mij klagen haha.

Deze 13de week was voor ons een geweldige week daar we eindelijk weer met onze eigen motoren verder konden met onze reis door zuid-Amerika!!